- сарфаҷӯ
- [صرقه جو]ниг. сарфакор
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
сарфа — [صرفه] а 1. фоида, манфиат, суд 2. зиёдтар аз андози даркорӣ харҷ ва сарф нашудани чизе, худдорӣ дар сарфи чизе, эҳтиёткорӣ ҳангоми харҷ; сарфаи сари оташдон, савдогари Ҳиндустон (зарб.); сарфа кардан (дар харҷи чизе) зиёдахарҷӣ накардан; миқдоре … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
сарфаҳм — [سرفهم] :сарфаҳм (на)рафтан ба чизе (на)фаҳмидан (чизеро) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
сарфаҷӯёна — [صرفه جويانه] ниг. сарфакорона … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
сарфаҷӯӣ — [صرفه جوئي] зиёдтар аз ҳадди даркорӣ сарф накардани чизе, чизеро харҷ накарда эҳтиёт карда мондан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
иқтисод — [اقتصاد] а 1. ниг. иқтисодиёт 2. дар харҷу сарфи чизе ҳадди миёнаро нигоҳ доштан, сарфаҷӯӣ; иқтисод кардан сарфаҷӯӣ кардан, дар харҷ исрофкорӣ накардан; иқтисоди сиёсӣ иқт. илме, ки қонунҳои иқтисодии идоракунандаи истеҳсолот ва тақсими неъматҳои … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
андарёфт — [اندريافت] кит. дарёфт, пай бурдан, сарфаҳм рафтан, дарк кардан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
баровардан — [برآوردن] 1. берун кардан, берун овардан; муқоб. даровардан; овоз баровардан садо додан, гап задан; сар баровардан а) сар берун кардан; б) пайдо шудан, намоён гардидан 2. хориҷ намудан, бадар кардан; аз кор баровардан а) аз кор хориҷ кардан; б)… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
беҳисс — [بي حس] 1. он ки қобилияти ҳис надорад, беэҳсос: беҳиссу ҳаракат истодан (хобидан) 2. он, ки ба нозукиҳо сарфаҳм намеравад, назокатро фарқ намекунад; кундфаҳм; беҳис кардан ба воситаи дору карахт кардан (ягон узви баданро) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
босарфа — [باصرفه] сарфакор, сарфаҷӯ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бӯғча — [بوغچه] чизҳои ба чодар басташуда (хусусан либосҳо), банд, баста, тугунча; як бӯғча як банд; буғча кардан ба чодар бастан, дар чодар баста мондан (бо мақсади ғун кардани либосу либосворӣ); сарфа кунам, сагон баранд, бӯғча кунам, мушон хӯранд… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ